Είναι χρόνια τώρα που προσπαθώ να καταλάβω και να
αναλύσω τον τρόπο σκέψης του Κυπραίου σε σχέση με την μάππα. Οι προβληματισμοί
μου και οι απορίες μου πολλές. Αυτά που ζούμε στην μαπποχώρα μας, πολλές φορές
είναι πέραν της λογικής. Δεν τα χωρεί ο ανθρώπινος νους.
Ίσως, λέω ίσως, η μόνη
περίπτωση να βρεθούν λογικές απαντήσεις, είναι να αποταθώ στο κέντρο ερευνών
της ΝΑΣΑ. Αν και πολύ το αμφιβάλλω ότι θα μπορέσουν να με βοηθήσουν.
Και εξηγούμαι:
Πως γίνεται στην μαπποχώρα να είναι ακόμα πρόεδρος ο
Κωστής το κουτσό πρόβατο, από την στιγμή που δεν τον θέλει κανένας. Που το πρωί
ως την νύκτα ξιτιμάζουντον. Την νύκτα κάτι γίνεται τζιαι πριν να ξημερώσει,
πάλε εν πρόεδρος. Κόφκει, ράφκει μόνος του. Το ένα ποϊνάριν εν κανονικό, το άλλον
εν τρία τέταρτα. Το πουκαμισούιν με ένα μανίτζι κοντό, τζιαι το άλλο μακρίν. Αλλά
εν πάντα ο καλύτερος ράφτης.
Αφού για να καταλάβεις την χρονιά που μας επέρασεν,
πρώτη φορά στην μαπποχώρα εσυμφωνήσαν ούλλοι ότι το συνολάκι που έραψεν, ήταν
το καλλύτερο. Τζιαι μιλώ για τις 12 ομάδες. Ρε πριν τελειώσει ακόμα η χρονιά,
εμάκρινεν το ποϊνάριν. Για να βοηθήσει τάχα τους μιτσιούς. Αφού ρε Κωστή, οι φίλοι
των μιτσιών εν πατούν γήπεδο. Ούτε που την τηλεόραση εν θωρούν τους μιτσιούς. Πόσα
σάντουιτς να πετάσουν κάθε φορά οι κατινιέριες; Εδιερωτούμουν τζιαι εγώ γιατί εξαφανιστήκαν
οι πεταλούδες; Που επήα στο Μακάρειο να δω την Δόξα τζιαι άνοιξα τα φιστούτζια
που έπιασα που την καντίνα, εκατάλαβα που ήταν. Τζιείνες οι πόμπες, τα
γλυτζιστικα! Άμαν τις σύρεις πάνω σε τοίχο, φκάλουν πιο μεγάλη τρύπα που τις
κανονικές που βάλλουν στους διαιτητές.
Ε ναι συμβαίνει και αυτό το παράλογο στην μαπποχώρα. Αναγκάζονται
τούτοι που θωρούν την μάππα, να βάλλουν πομπούες στους διαιτητές που τα κάμνουν
θάλασσα, για να τους θκιώξουν. Την μιαν εφτομάδαν κάμνουν τα θάλασσα, την άλλην
τρων πομπούα, τζιαι την άλλη εν μες στα γήπεδα πάλε. Θάλασσα, πομπούα, θάλασσα,
πομπούα... Ε τζιαι ο Ολλανδός που έφερε ο Κωστής τζιαι εδίαν του ένα κάρο λίρες
για να τους κουμαντάρει, οργάνωνεν τους σάμπως τζιαι ήταν κρεβατάκια στην θάλασσα
του Μακένζι.
Εφκήκεν τζιαι ο Μάριος ο πανΑγιος να κάμει τον ήρωα.
Να τους καρφώσει. Της φυλακής τα σίδερα είναι για τους λεβέντες Μάριε.
Τώρα που είπα φυλακή, αθυμήθηκα τζιαι τον κοντό τον υπουργό.
Εκόλλησεν με τζιείνη την κάρτα. Καλά ρε κουμπάρε, που ήσουν μιτσής εν σε άφηναν
να αγοράζεις καρτούες, τζιαι εκτονώνεσαι τωρά; Ρε φίλε μου, αφού ούλλα τα γήπεδα
που έχουμε, εν κάμνουν για μάππα. Τα σχέδια που κάμνεις άμαν έσιει δυνατές μάππες,
εν όπως τα κινούμενα σχέδια που θωρεί η βαφτηστητζιά μου που εν θκυο χρονών.
Πρόπερσι εκατέβασες στην Λεμεσό ούλλην
την αστυνομία, τον στρατό, την πολιτική άμυνα, εσύναες κοπελούθκια που τα φέισπουκ,
έβαλες 50 τηλεοράσεις μες στο σπιτούι των αστυνομικών του τσιρείου, τζιαι πάλε
εκαταφέραν οι πελλοί τζιαι επεράσαν μέσα όλμους, αντιαρματικά, λεωνίδας, T-80, πόμπες ψηλής ισχύος, πόμπες χαμηλής ισχύος
τζιαι ότι ηθέλαν. Τζιαι μετά που τούτα ούλλα εσύ εκατάλαβες ότι το πρόβλημα μας
εν μια καρτούα; Ότι θα λυθούν ούλλα με ένα χαρτί που γράφει το όνομα μας; Για
όνομα…
Τζιαι γιατί τούτοι ούλλοι οι πελλοί που τα περνούν μέσα
εν λίον το κακόν τους; Για τούτους που θωρούν την μάππα μιλώ. Ρε τούτα ούλλα
που περνάτε μες στα γήπεδα, εφέραμεν τα σε περίπτωση που κάμει δα ο τούρκος, να
φάει κανένα δεκάλεπτο να μας πιάει τζιαι τους άλλους μισούς. Αν μείνουμε δηλαδή
οι άλλοι μισοί. Γιατί όπως μας θωρώ εν να ξιλειφτούμε μόνοι μας που την μάππα. Αφού
πάεις γήπεδο τζιαι νομίζεις πάεις πόλεμο. Αν δεν πάεις με όπλο, κράνος, εξάρτηση
τζιαι αυτοκίνητο τεθωρακισμένο παίζεται αν θα πάεις σπίτι ζωντανός.
Τώρα που είπα ζωντανός, ήρτε μου στον νου η σκέψη που έκαμαν
οι αρειανοί, για να παίζουν μάππα στην σκάλα. Τρακόσιοι ήσασταν πριν κάτι χρόνια.
Αν αφαιρέσεις τζιείνους που αποχαιρέτησαν για τον κάτω κόσμο, τζιείνους που εν
θα πηαίνουν λόγω ηλικίας, τζιείνους που εν θα πηαίνουν λόγω οικονομικού, τζιαι
τους οργανωμένους λόγω της αποχής, πόσοι μεινίσκουν? Ο Σταυρής τζιαι ο γιατρός.
Εν τούτα ούλλα που με προβληματίζουν σε τούτην την μαπποχώρα
τζιαι θέλω να πεταχτώ τζιει κάτω στην
ΝΑΣΑ. Έχω άδικο;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου